اثرات کودهای زیستی و شیمیایی بر برخی از شاخص های رشد خرفه (portulaca oleracea l.) و بالنگوی شهری (lallemantia iberica fisch. & c.a. mey.) در کشت خالص و مخلوط

چکیده به منظور ارزیابی کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی بر کشت مخلوط خرفه و بالنگوی  شهری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در بهار سال­ 1393 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان اجرا شد. فاکتور اول الگوی کشت در 5 سطح، شامل کشت خالص خرفه و بالنگوی شهری و کشت مخلوط افزایشی خرفه و بالنگوی شهری با نسبت­های (100:25، 100:50 و 100:75 بالنگو به خرفه) و فاکتور دوم کاربرد کود در 4 سطح عدم کاربرد کود، کود شیمیایی اوره، کود زیستی نیتروکسین و کاربرد تلفیقی 50 درصد کود اوره + کود زیستی نیتروکسین بود. ارزیابی کل کانوپی نشان داد که اغلب تیمارهای کشت مخلوط، شاخص سطح برگ و ماده خشک بیشتری نسبت به تیمارهای کشت خالص داشتند. بیشترین مقدار شاخص سطح برگ کل کانوپی (10/6 متر مربع بر متر مربع) در تیمار کشت مخلوط 50 درصد بالنگوی شهری + 100 درصد خرفه به همراه کاربرد تلفیقی 50 درصد کود شیمیایی اوره + کود زیستی نیتروکسین مشاهده شد. الگوی کشت اثر معنی­داری بر درصد اسانس بالنگوی شهری نداشت، در حالیکه کاربرد کود این صفت را به­طور معنی­داری متاثر ساخت. بنابراین، در کشت مخلوط خرفه و بالنگوی شهری، استفاده از ترکیب 50 درصد بالنگوی شهری + 100 درصد خرفه و نیز کاربرد تلفیقی کود زیستی نیتروکسین و کود شیمیایی اوره می­تواند سبب بهبود شاخص­های رشد این گیاهان شود.